SMF Thailand.

ผลิตภัณฑ์ น้ำมันพื้นฐาน, เบสออยล์, Base Oil, Lube Base Oil
ที่บริษัท ไทยโพลีเคมิคอล จำกัด จำหน่าย ประกอบด้วย
น้ำมันพื้นฐานทั่วไป และ น้ำมันพื้นฐานสังเคราะห์
150SN, 150BS, 500SN, EHC50, EHC110
ULTRA S2, ULTRA S4, ULTRA S6, ULTRA S8
Specialty Base Oil, Lube Base Oil, please contact TPCC



Base Oil (น้ำมันพื้นฐาน)
การแบ่งกลุ่มน้ำมันพื้นฐาน ตามมาตรฐาน API
การแบ่งกลุ่มของน้ำมันหล่อลื่นพื้นฐาน (Based Oil) นั้นสามารถแบ่งออกได้เป็น 5 กลุ่ม โดยสถาบันปิโตรเลียมแห่งสหรัฐอเมริกา (American Petroleum Institute : API) หรือเรียกชื่อย่อว่า API ได้กำหนดมาตรฐานขึ้นมาเพื่อแบ่งกลุ่มของน้ำมันหล่อลื่นพื้นฐาน เกณฑ์ในการแบ่งกลุ่มของน้ำมันหล่อลื่นพื้นฐานนั้น จะอ้างอิงจาก 3 ปัจจัยต่อไปนี้ เพื่อใช้ในการแบ่ง ได้แก่

1. ปริมาณซัลเฟอร์ (Sulfur Percentage) หรือปริมาณของกำมะถันที่อยู่ในน้ำมันพื้นฐาน ค่านี้บ่งบอกว่า ยิ่งเปอร์เซ็นต์ของซัลเฟอร์น้อย น้ำมันจะยิ่งมีความบริสุทธิ์สูง (Purity of Oil) และลดความเสี่ยงต่อการกัดกร่อนของระบบ เมื่อมีการนำน้ำมันไปใช้งาน ปริมาณซัลเฟอร์ในน้ำมันเป็นเรื่องที่เลี่ยงได้ยาก จากน้ำมันปิโตรเลียมที่มาจากธรรมชาติ แม้จะผ่านการกลั่นมาเพื่อให้ความบริสุทธิ์ของน้ำมันสูงขึ้น และลดปริมาณซัลเฟอร์ลงแล้วก็ตาม แต่ก็ไม่สามารถเอาออกไปได้ทั้งหมด ในทางปฏิบัติ ซัลเฟอร์ในน้ำมันนั้นมีประโยชน์ในหน้าที่ของการรับอุณหภูมิ และช่วยเรื่องคุณสมบัติทางกลในบางด้าน แต่หากมีมาก จะเป็นผลเสียต่อซีลยางในระบบ และกัดกร่อนทองแดง ทองเหลือง เป็นต้น หากเป็นน้ำมัน Group ที่สูงขึ้น จะกำหนดปริมาณซัลเฟอร์เอาไว้ไม่ให้เกิน 0.03%

2. ความอิ่มตัว (Saturates Percentage) ค่าความอิ่มตัวนั้น วัดออกมาเป็นเปอร์เซ็นต์ เป็นดัชนีในการชี้วัดเรื่องการป้องกันการเสื่อมสภาพของน้ำมัน %ความอิ่มตัวมาก ก็จะป้องกันการเสื่อมสภาพได้มาก %ความอิ่มตัวมากกว่า 90% จะถูกจัดอยู่ในกลุ่ม 2 และ กลุ่ม 3

3. ดัชนีความหนืด (Viscosity Index) เป็นตัวชี้วัดการเปลี่ยนแปลงของความหนืดน้ำมันกับอุณหภูมิที่เปลี่ยนไป ในทางปฏิบัติของการผลิตน้ำมันหล่อลื่นอุตสาหกรรม จะมีการเติมสารปรับปรุงคุณภาพ (Additives) เข้าไปเพื่อปรับปรุงคุณสมบัติของน้ำมันหล่อลื่น ในส่วนของการปรับค่าความหนืดของน้ำมัน จะมีการเติมสาร Viscosity Modifier เข้าไปเพื่อให้สามารถนำไปใช้งานได้ตามวัตถุประสงค์

กลุ่ม 1-3 นั้นเป็นน้ำมันปิโตรเลียมที่ได้มาจากกระบวนการกลั่น (Refinery Process) เป็นน้ำมันพื้นฐานชนิดน้ำมันแร่ (Mineral Oils)
ส่วนกลุ่มที่ 4 และ กลุ่มที่ 5 จะได้มาจากการสังเคราะห์ทางเคมี หรือที่เรียกว่าน้ำมันสังเคราะห์ (Synthetic Oils) โดยที่น้ำมันสังเคราะห์นั้นจะมีคุณสมบัติในหลายๆด้าน ที่โดดเด่นกว่าน้ำมันพื้นฐานชนิดน้ำมันแร่ เนื่องจากถูกพัฒนาขึ้นมา เพื่อแก้ข้อจำกัดของน้ำมันพื้นฐานชนิดน้ำมันแร่ และมีความคงทนต่อการเสื่อมสภาพที่มากกว่า แต่ราคาจะสูงกว่าน้ำมันปิโตรเลียม จึงนิยมใช้กับบางงานที่ต้องการคุณสมบัติพิเศษ

คุณสมบัติเด่นของน้ำมันพื้นฐานแต่ละกลุ่ม
น้ำมันพื้นฐานแต่ละกลุ่มมีคุณสมบัติทางกายภาพ (Physical Properties) และคุณสมบัติทางเคมี (Chemical Properties) ที่แตกต่างกัน ในทางอุตสาหกรรมการเลือกกลุ่มของน้ำมันพื้นฐาน เพื่อมาผลิตเป็นผลิตภัณฑ์ จึงมีการคำนึงถึงปัจจัยด้านคุณสมบัติการใช้งาน ประสิทธิภาพ และราคาของผลิตภัณฑ์ เป็นข้อพิจารณาร่วมกัน ปัจจัยที่มีผลเรื่องราคาของผลิตภัณฑ์ น้ำมันพื้นฐาน ยิ่งกลุ่มสูงขึ้น ราคาก็จะขยับสูงขึ้นตาม เนื่องมาจากในน้ำมัน 1 ถังจะมีน้ำมันพื้นฐานอยู่ 80% – 96% ขึ้นอยู่กับผลิตภัณฑ์ที่ต้องการผลิต และสารปรับปรุงคุณภาพที่มีการใส่เข้าไปเพื่อเพิ่มคุณสมบัติต่างๆ ด้วยเทคโนโลยีการผลิตน้ำมันหล่อลื่นอุตสาหกรรมในปัจจุบันที่มีการพัฒนา แต่ละผู้ผลิตน้ำมันมีเทคโนโลยีการผลิตที่ไม่หนีกันมากนัก ผู้ผลิตที่สามารถคุมต้นทุนของน้ำมันพื้นฐาน (Based Oil) ได้ จะสามารถทำราคาสินค้าได้ดี ซึ่งเป็นผลดีต่อผู้บริโภค ในกลุ่มของน้ำมันพื้นฐานชนิดน้ำมันแร่ (กลุ่ม 1-3) บางผลิตภัณฑ์จะมีการนำน้ำมันพื้นฐานกลุ่ม 1 และกลุ่ม 2 หรือกลุ่ม 2 และกลุ่ม 3 มาผสมกัน เพื่อใช้ในการผลิตเนื่องมาจากต้องการคุณสมบัติเด่นของน้ำมันพื้นฐานแต่ละกลุ่ม และเรื่องของราคาที่ย่อมเยาลงมากว่าการใช้น้ำมันพื้นฐานกลุ่ม 2 หรือกลุ่ม 3 เพียงอย่างเดียว โดยที่ยังสามารถคงคุณสมบัติตามมาตรฐานเอาไว้ได้ และราคาของผลิตภัณฑ์สามารถแข่งขันได้
น้ำมันพื้นฐานกลุ่ม1 (Group I) เป็นน้ำมันแร่ ที่ผ่านกระบวนการกลั่นพื้นฐาน 1 รอบ เป็นที่นิยมใช้ในงานอุตสาหกรรมเนื่องจากหาง่าย มีราคาที่ถูก และคุณสมบัติทั่วไปใช้งานได้ดีพอสมควร
น้ำมันพื้นฐานกลุ่ม2 (Group II) เป็นน้ำมันแร่ คุณสมบัติจะคล้ายกันกับกลุ่ม 1 และในปัจจุบันราคาไม่ต่างจากกลุ่ม 1 มากนัก แต่จะมีคุณสมบัติต้านทานการเสื่อมสภาพของน้ำมัน (Anti-Oxidant) ที่ดีกว่า เป็นที่นิยมในงานอุตสาหกรรม เช่นเดียวกันกับกลุ่ม 1
น้ำมันพื้นฐานกลุ่ม3 (Group III) เป็นน้ำมันแร่ ที่ผ่านกระบวนการกลั่นมากกว่าน้ำมันพื้นฐานกลุ่ม 2 ทำให้มีความบริสุทธิ์มากกว่า มีคุณสมบัติเด่น ในเรื่องการทนแรงดัน และทนอุณหภูมิสูง
น้ำมันพื้นฐานกลุ่ม4 (Group IV) เป็นน้ำมันสังเคราะห์ที่นิยมใช้งานในอุตสาหกรรม ทนอุณหภูมิได้สูงมาก ทนความร้อนและความเย็นได้สูงมาก มีอายุการใช้งานที่ยาวนาน
น้ำมันพื้นฐานกลุ่ม5 (Group V) คือกลุ่มที่นอกเหนือจากกลุ่ม 1 ถึง กลุ่ม 4 การใช้งานจะขึ้นอยู่กับคุณสมบัติที่ต้องการเป็นหลัก เป็นน้ำมันสังเคราะห์ ตัวอย่างของน้ำมันพื้นฐานในกลุ่มนี้เช่น PAOS (Polyalphaolefins), Alkylated Aromatic, Di-Esters, Polyol Esters, Phosphate Esters, Polyglycols, Silicones, Silicate Ester เป็นต้น

น้ำมันพื้นฐานที่ใช้อยู่ในปัจจุบันมี 3 ประเภทได้แก่ น้ำมันพืชหรือสัตว์ น้ำมันแร่ และน้ำมันสังเคราะห์ แต่ส่วนใหญ่แล้วจะใช่น้ำมันแร่ เพราะมีคุณภาพดีเพียงพอและราคาถูก น้ำมันชนิดอื่นจะใช้ในงานที่ต้องการคุณสมบัติพิเศษ ๆ บางอย่างเท่านั้น
1.น้ำมันพืช หรือ น้ำมันสัตว์ (Vegetable or Animal Oils) ในสมัยก่อนมีการใช้ในงานหลายอย่าง แต่เนื่องจากน้ำมันพืชหรือน้ำมันสัตว์ ที่ได้จากธรรมชาติมักมีความอยู่ตัวทางเคมีต่ำ เกิดการเสื่อมสภาพได้ง่ายในขณะใช้งาน จึงต้องผ่านกระบวนการปรับปรุงคุณภาพ ซึ่งราคาก็จะแพงขึ้นมาก จึงหมดความนิยมไป น้ำมันพืชที่คุ้นเคยได้แก่ น้ำมันละหุ่ง น้ำมันปาล์ม น้ำมันสัตว์ที่เคยใช้กัน ได้แก่ น้ำมันหมู น้ำมันปลา ปัจจุบันมีการใช้น้ำมันพืชหรือสัตว์ เป็นน้ำมันพื้นฐานน้อยมาก และใช้เฉพาะในงานหล่อลื่นที่ทำมาจากน้ำมันปิโตเลียม เช่น เพื่อเพิ่มความลื่น และความสามารถในการเข้ากับน้ำ เป็นต้น

2.น้ำมันแร่ (Mineral Oils) เป็นน้ำมันพื้นฐานที่ใช้กันมากที่สุด เพราะนอกจากคุณภาพดีแล้วราคายังถูกด้วย น้ำมันแร่ ได้จากการเอาส่วนที่อยู่ก้นหอกลั่นบรรยากาศ มาผ่านขบวนการกลั่นภายใต้สุญญากาศ แยกเอาน้ำมันหล่อลื่นชนิดใสและชนิดข้นออกมา ที่เหลือเป็นกาก ก็นำไปผลิตยางมะตอย ชนิดและปริมาณของน้ำมันแร่ที่แยกออกมาได้ ขึ้นอยู่กับชนิดของน้ำมันดิบที่นำมากลั่น น้ำมันดิบบางอย่างก็ไม่เหมาะที่จะมาผลิตน้ำมันแร่ น้ำมันแร่ที่ได้จากการกลั่นแยกภายใต้สุญญากาศนี้ ปกติจะยังมีคุณภาพที่ไม่ดีพอ ที่จะนำมาใช้ผลิตน้ำมันหล่อลื่น ต้องผ่านกระบวนการต่างๆ เพื่อขจัดเอาสารที่ไม่ต้องการออก เพื่อให้มีความอยู่ตัวเชิงเคมีและเชิงความร้อนดี น้ำมันแร่ที่นำมาใช้ทำน้ำมันหล่อลื่น แบ่งตาม ดัชนีความหนืด ลักษณะของการเปลี่ยนแปลงความหนืดตามอุณหภูมิ แบ่งออกเป็น 3 ประเภท ได้แก่ ประเภทที่มีดัชชีความหนืดสูง กลาง และต่ำ น้ำมันแร่ที่มีดัชนีความหนืดสูงได้ มาจากการกลั่นน้ำมันดิบ ประเภทแนฟทานิก (Naphthenic)

3.น้ำมันสังเคราะห์ (Synthetic Oil) เป็นน้ำมันที่สังเคราะห์ขึ้นโดยขบวนการทางเคมี วัสดุเริ่มต้นที่ใช้ มักจะมาจากน้ำมันปิโตรเลียม น้ำมันสังเคราะห์ที่ใช้กันมีอยู่หลายชนิด แต่ราคาค่อนข้างแพง ในปัจจุบันใช้เป็นน้ำมันหล่อลื่นพื้นฐานเฉพาะในงานพิเศษ ที่ต้องการคุณสมบัติด้านดัชนีความหนืดสูง จุดไหลเทต่ำและมีการระเหยต่ำ เป็นต้น น้ำมันสังเคราะห์ที่ใช้กันมาก เช่น

• Polyalphaolefins (PAO) ซึ่งมีดัชนีความหนืดสูงมาก มีจุดไหลเทต่ำมาก มีการระเหยต่ำ และมีความต้านทานต่อปฏิกิริยาออกซิเดชันดี เริ่มใช้กันมากขึ้นเพราะ ราคาเริ่มถูกลงและผลิตได้ง่าย
• พวก Esters ทั้งพวก Diester และ Complex Ester ใช้เป็น น้ำมันพื้นฐานในงานที่ต้องประสบกับสภาวะ อุณหภูมิเปลี่ยนแปลงมาก ๆ เช่น น้ำมันเทอร์ไบน์ของเครื่องยนต์ไอพ่น พวก Esters มีดัชนีความหนืดสูงมาก มีการระเหยตัวต่ำ และมีความอยู่ตัวดี Phosphate Esters ก็ใช้ทำพวกน้ำมันไฮดรอลิค ที่ไม่ติดไฟ
• พวก Polyglycols มีจุดเดือดสูงและจุดไหลเทต่ำ ใช้ในงานที่มีอุณหภูมิสูง เช่น ใช้ทำน้ำมันเบรก และน้ำมันไฮดรอลิคที่ไม่ติดไฟ
• พวก Silicone ใช้ในงานอุณหภูมิสูง
• พวก Halogenated Hydrocarbon เช่น Chlorofluorocarbons ใช้ทำน้ำมันเครื่องอัดออกซิเจน เพราะมีความอยู่ตัวทางเคมีและความร้อนดีมาก
• พวก Polyphenyl Ethers มีความอยู่ตัวทางความร้อนสูงมาก มีความต้านทานต่อรังสีนิวเคลียร์ ใช้ในงานที่อุณหภูมิสูงถึง 500 C เช่น เป็นน้ำมันไฮดรอลิคในยานอวกาศ เป็นต้น

สารเพิ่มคุณภาพ (Additives)
เครื่องจักรกลและเครื่องยนต์ในปัจจุบัน ได้รับการออกแบบให้มีขนาดเล็กลง ทำงานเร็วขึ้นและภาระน้ำมันก็สูงขึ้น น้ำมันหล่อลื่นในเครื่องจักรเครื่องยนต์ดังกล่าว มักต้องประสบกับสภาวะด้านอุณหภูมิ ความเครียด และภาระน้ำหนักสูง น้ำมันหล่อลื่นพื้นฐานล้วน ๆ มักจะยังมีคุณภาพดีไม่เพียงพอที่จะทำหน้าที่ต่างๆ ให้ได้ครบถ้วน โดยมีอายุการใช้งานที่ยืนนานตามสมควร ดังนั้นจึงต้องมีการเติมสารในปริมาณที่พอดี เพื่อเพิ่มคุณสมบัติทั้งในด้านเคมีและกายภาพของน้ำมันหล่อลื่นพื้นฐานให้ดี เหมาะสมกับงานที่ต้องการ สารเพิ่มคุณภาพมีอยู่มากมายหลายชนิดและหลายประเภท แต่ที่ใช้กันมากได้แก่
สารต้านปฏิกิริยาออกซิเดชัน
สารป้องกันการสึกหรอ
สารป้องกันสนิม
สารป้องกันฟอง
สารรับแรงกดสูง
สารเพิ่มดัชนีความหนืด
สารชะล้าง กระจายสิ่งสกปรก
สารเพิ่มความเป็นด่าง

น้ำมันหล่อลื่น มักจะผลิตขึ้นมาเพื่อใช้งานเฉพาะอย่าง เช่น น้ำมันเครื่องยนต์ น้ำมันเครื่องยนต์ น้ำมันเกียร์ น้ำมันไฮดริค เป็นต้น ในการที่จะผลิตน้ำมันหล่อลื่นชนิดหนึ่งขึ้นมานั้น จะมีการพิจารณาถึงหน้าที่ ที่น้ำมันหล่อลื่นนั้นจะต้องกระทำ และสภาวะต่าง ๆ ที่น้ำมันหล่อลื่นนั้นต้องประสบในขณะทำงานหล่อลื่น จากนั้นจึงสามารถกำหนดคุณสมบัติของน้ำมันหล่อลื่นที่ต้องการ แล้วจึงเลือกสรรน้ำมันหล่อลื่นพื้นฐาน และชนิด รวมทั้งปริมาณของสารเพิ่มคุณภาพ ที่เหมาะสมกับงานที่ต้องการ น้ำมันหล่อลื่นแต่ละชนิด จึงใช้น้ำมันพื้นฐานชนิดและปริมาณของสารเพิ่มคุณภาพไม่เหมือนกัน สารเพิ่มคุณภาพต่าง ๆ ที่เติมในน้ำหล่อลื่นนั้น ส่วนใหญ่แล้วเป็นสารเคมี ซึ่งปกติจะมีความเป็นกรดอ่อนหรือด่างอ่อนที่เป็นกลางก็มีอยู่บ้าง ความซับซ้อนในการออกสูตรน้ำมันหล่อลื่น อยู่ตรงที่การเลือกสรรสารเพิ่มคุณภาพชนิดต่าง ๆ ที่จะต้องมาอยู่ด้วยกัน ไม่เกิดปฏิกิริยาเคมีต่อกัน และบางครั้งก็ช่วยเสริมคุณสมบัติซึ่งกันและกัน ดังนั้นการนำน้ำมันต่างชนิดกันมาผสม หรือใช้ปะปนกัน จึงเป็นสิ่งที่ไม่ควรกระทำ เพราะมีความเสี่ยงที่สารเคมีเพิ่มคุณภาพในน้ำมันทั้งสองชนิดนั้น เกิดทำปฏิกิริยาต่อกัน ตกตะกอนและเสื่อมคุณสมบัติไปได้ นอกจากจะได้มีการทดสอบอย่างแน่ชัดแล้วว่า น้ำมันทั้งสองสามารถเข้ากันได้

คุณสมบัติ 4 ประการ ของน้ำมันพื้นฐาน ที่ช่วยกำหนดประสิทธิภาพที่ต้องการใช้งาน
จุดไหลเท (Pour point) คือ อุณหภูมิต่ำสุดที่น้ำมันสามารถไหลเทได้ เป็นตัวกำหนดจุดไหลเทของน้ำมัน
ความหนืด (Viscosity) คือ การต้านทานการไหลของน้ำมัน เรียกว่าความหนืด เช่น น้ำผึ้งจะมีความหนืดมากกว่าน้ำ
ดัชนีความหนืด (Viscosity Index) เมื่ออุณหภูมิของน้ำมันมีการเปลี่ยนแปลง ความหนืดของน้ำมันก็จะเปลี่ยนแปลงตามไปด้วย หรือที่เรียกว่า ค่าดัชนีความหนืด (Viscosity Index) หรือ VI ตัวอย่างเช่น น้ำมันที่มีค่าดัชนีความหนืดสูง ความหนืดจะมีการเปลี่ยนแปลงไปตามอุณหภูมิ น้อยกว่าน้ำมันที่มีค่าความหนืดต่ำ น้ำมันเครื่องเกรดรวม ที่ผู้ผลิตรถยนต์ต้องการก็คือ น้ำมันพื้นฐานที่มีค่าความหนืดสูง ถือเป็นส่วนประกอบแรก ๆ ของกระบวนการคิดค้นเลยทีเดียว น้ำมันเครื่องพื้นฐาน ค่าดัชนีความหนืดสูงมีคุณสมบัติในการระเหยเป็นไอได้ต่ำกว่า และออกแบบให้สามารถใช้งานได้ทั้งที่อุณหภูมิต่ำ และอุณหภูมิสูง
ความบริสุทธิ์ (Purity) องค์ประกอบของน้ำมันหล่อลื่นหลาย ๆ ชนิด เช่น กำมะถัน ไนโตรเจน และสารประกอบโพลีไซคลิกอะโรเมติกส์ จะต้องอยู่ในขอบเขตที่กำหนดไว้อย่างเคร่งครัด

กล่าวโดยสรุป สิ่งสำคัญที่ต้องทำความเข้าใจเกี่ยวกับน้ำมันพื้นฐานก็คือ น้ำมันเครื่องสำเร็จรูป มีน้ำมันพื้นฐานเป็นส่วนประกอบหลัก ดังนั้นการเลือกประเภทของน้ำมันพื้นฐานที่เหมาะสม จึงเป็นสิ่งสำคัญในการพัฒนาน้ำมัน ที่จะช่วยหล่อลื่นชิ้นส่วนต่าง ๆ ของโลหะ และทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยน้ำมันพื้นฐานเป็นเพียงส่วนหนึ่งของน้ำมันเครื่อง นักวิทยาศาสตร์และวิศวกร จำเป็นจะต้องพิจารณาถึงผลกระทบของเทคโนโลยี และสารเพิ่มคุณภาพด้วย ขั้นตอนสุดท้ายของสารหล่อลื่นคือ การผสมผสานกันระหว่าง น้ำมันพื้นฐาน สารเพิ่มคุณภาพ และความรู้ในการใช้งาน

ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับ น้ำมันพื้นฐาน, Base Oil สามารถสอบถามข้อมูลผลิตภัณฑ์ได้ที่ บจก.ไทยโพลีเคมิคอล
More information of base oil, lube base oil, please contact Thai Poly Chemicals Company Limited (TPCC)

Website : www.thaipolychemicals.com

Tel No : 034-854-888

Mobile : 089-312-8888

Line ID : thaipoly8888




นอกจากน้ำมันพื้นฐาน (Base Oil) แล้ว TPCC ยังจัดจำหน่าย สารตัวทำละลายอื่น ๆ อีกด้วย
ผลิตภัณฑ์ โพรพิลีนไกลคอล, โพรไพลีนไกลคอล, Propylene Glycol, PG
ที่บริษัท ไทยโพลีเคมิคอล จำกัด จำหน่าย ประกอบด้วย
Monopropylene Glycol, MPG, โมโนโพรพิลีนไกลคอล, โมโนโพรไพลีนไกลคอล, เอ็มพีจี
Dipropylene Glycol, DPG, ไดโพรพิลีนไกลคอล, ไดโพรไพลีนไกลคอล, ดีพีจี
Polypropylene Glycol, PPG, P-425, โพลีโพรพิลีนไกลคอล, โพลีโพรไพลีนไกลคอล, พีพีจี
PG, MPG, CAS 57-55-6
DPG, CAS 25265-71-8
PPG, CAS 25322-69-4

ผลิตภัณฑ์ เอทิลีนไกลคอล, เอทธิลีนไกลคอล, Ethylene Glycol, EG
ที่บริษัท ไทยโพลีเคมิคอล จำกัด จำหน่าย ประกอบด้วย
Monoethylene Glycol, MEG, โมโนเอทิลีนไกลคอล, โมโนเอทธิลีนไกลคอล, เอ็มอีจี
Diethylene Glycol, DEG, ไดเอทิลีนไกลคอล, ไดเอทธิลีนไกลคอล, ดีอีจี
Triethylene Glycol, TEG, Triglycol, ไตรเอทิลีนไกลคอล, ไตรไกลคอล, ทีอีจี
Polyethylene Glycol, PEG, โพลีเอทิลีนไกลคอล, โพลีเอทธิลีนไกลคอล, พีอีจี
Polyethylene Oxide, PEO, โพลีเอทิลีนออกไซด์, โพลีเอทธิลีนออกไซด์, พีอีโอ
Polyoxyethylene, POE, โพลีออกซีเอทิลีน, โพลีออกซีเอทธิลีน, พีโออี
PEG 200, PEG 300, PEG 400, PEG 600, PEG 1000, PEG 4000, PEG 8000
CARBOWAX 200, CARBOWAX 300, CARBOWAX 400, CARBOWAX 600
CARBOWAX 1000, CARBOWAX 4000, CARBOWAX 8000
พีอีจี 200, พีอีจี 300, พีอีจี 400, พีอีจี 600, พีอีจี 1000, พีอีจี 4000, พีอีจี 8000
เปก 200, เปก 300, เปก 400, เปก 600, เปก 1000, เปก 4000, เปก 8000
คาร์โบแวกซ์ 200, คาร์โบแวกซ์ 300, คาร์โบแวกซ์ 400, คาร์โบแวกซ์ 600
คาร์โบแวกซ์ 1000, คาร์โบแวกซ์ 4000, คาร์โบแวกซ์ 8000
EG, MEG, CAS 107-21-1
DEG, CAS 111-46-6
TEG, CAS 112-27-6
PEG, CAS 25322-68-3
ผลิตภัณฑ์ เอทานอลเอมีน, เอทาโนลามีน, Ethanolamine, EA
ที่บริษัท ไทยโพลีเคมิคอล จำกัด จำหน่าย ประกอบด้วย
2-อะมิโนเอทานอล, 2-อะมิโนเอทธานอล, อีทีเอ
เอทานอลเอมีน, เอทธานอลเอมีน, เอทาโนลามีน, เอทธาโนลามีน
โมโนเอทานอลเอมีน, โมโนเอทาโนลามีน, เอ็มอีเอ, โมโนเอทธานอลเอมีน, โมโนเอทธาโนลามีน
ไดเอทานอลเอมีน, ไดเอทาโนลามีน, ดีอีเอ, ดีอีโอเอ, ไดเอทธานอลเอมีน, ไดเอทธาโนลามีน
ไตรเอทานอลเอมีน, ไตรเอทาโนลามีน, ทีอีเอ, ทีอีโอเอ, ไตรเอทธานอลเอมีน, ไตรเอทธาโนลามีน
ไดเอทิลีนไตรเอมีน, ไดเอทธิลีนไตรเอมีน, ดีอีทีเอ, ไดเอ็น
ไตรเอทิลีนไตรเอมีน, ไตรเอทธิลีนไตรเอมีน, ทีอีทีเอ, ไตรเอ็น
2-Aminoethanol, ETA, CAS 141-43-5
Monoethanolamine, MEA, CAS 141-43-5
Diethanolamine, DEA, DEOA, CAS 111-42-2
Triethanolamine, TEA, TEOA, CAS 102-71-6
Diethylenetriamine, DETA, Dien, CAS 111-40-0
Triethylenetriamine, TETA, Trien, Trientine, CAS 112-24-3

ผลิตภัณฑ์ แฟตตี้แอลกอฮอล์, แฟทตี้แอลกอฮอล์, Fatty Alcohol
ที่บริษัท ไทยโพลีเคมิคอล จำกัด จำหน่าย ประกอบด้วย
Cetyl Alcohol, Hexadecanol-1, Fatty alcohol C16, ซีติลแอลกอฮอล์, ซีทิลแอลกอฮอล์
Stearyl Alcohol, Octadecanol-1, Fatty alcohol C18, สเตียริลแอลกอฮอล์
Cetyl Stearyl Alcohol, Fatty alcohol C16-C18, ซีติลสเตียริลแอลกอฮอล์
Glycerine USP, Refined Glycerine, กลีเซอรีน, กลีเซอรีนบริสุทธิ์, กลีเซอรีนเกรดยูเอสพี
ThaiOL 1698, CAS 36653-82-4
ThaiOL 1898, CAS 112-92-5
ThaiOL 1618, CAS 67762-27-0
Glycerine USP, CAS 56-81-5

ผลิตภัณฑ์น้ำเชื่อม หรือ ไซรัป, ซีรัป (Syrup) ที่บริษัท จำหน่ายในปัจจุบัน ได้แก่
Dextrose Syrup, น้ำเชื่อมเด็กซ์โตรส, เด็กซ์โตรสไซรัป, เด็กซ์โตรสซีรัป, น้ำตาลเดกซ์โทรส
Fructose Syrup, น้ำเชื่อมฟรุกโตส, ฟรุกโตสไซรัป, ฟรุกโตสซีรัป, น้ำตาลฟรักโทส
Glucitol Syrup, น้ำเชื่อมกลูซิทอล, กลูซิทอลไซรัป, กลูซิทอลซีรัป
Glucose Syrup, น้ำเชื่อมกลูโคส, กลูโคสไซรัป, กลูโคสซีรัป, น้ำตาลกลูโคส
Maltitol Syrup, น้ำเชื่อมมอลติทอล, มอลติทอลไซรัป, มอลติทอลซีรัป
Maltose Syrup, น้ำเชื่อมมอลโทส, มอลโทสไซรัป, มอลโทสซีรัป, น้ำตาลมอลโทส
Sorbitol Syrup, น้ำเชื่อมซอร์บิทอล, ซอร์บิทอลไซรัป, ซอร์บิทอลซีรัป


ผลิตภัณฑ์น้ำเชื่อมผง หรือ พาวเดอร์ (Powder) ที่บริษัท จำหน่ายในปัจจุบัน ได้แก่
Dextrose Powder, เดกซ์โตรสผง, ผงเดกซ์โตรส, น้ำตาลเดกซ์โทรส
Fructose Powder, ฟรุกโตสผง, ผงฟรุกโตส, ฟรักโทสผง, น้ำตาลฟรักโทส
Glucitol Powder, กลูซิทอลผง, ผงกลูซิทอล, กลูซิตอล
Glucose Powder, กลูโคสผง, ผงกลูโคส, แบะแซผง
Maltitol Powder, มอลติทอลผง, ผงมอลติทอล, มอลทิทอล
Maltose Powder, มอลโทสผง, ผงมอลโทส, มอลโตส
Sorbitol Powder, ซอร์บิทอลผง, ผงซอร์บิทอล, ซอร์บิตอล
More information of syrup, natural sweetener, food grade, food additive
Please contact Thai Poly Chemicals Company (TPCC), FCC, Thailand


ข้อมูลสินค้า น้ำเชื่อมกลูโคส (Glucose Syrup)
ชื่อเรียกอื่นๆ ของน้ำเชื่อมกลูโคส (Synonym of Glucose Syrup) ได้แก่ น้ำเชื่อมกลูโคส, น้ำตาลกลูโคส, กลูโคสไซรัป, กลูโคสไซรัพ, กลูโคสซีรัป, กลูโคสซีรัพ, กลูโคสเหลว, กลูโคสน้ำ, กลูโคสผง, แบะแซ, แป๊ะแซ, น้ำเชื่อม G40S, ไซรัป G40S, แบะแซ G40S, กลูโคสก้อน, กลูโคสข้น, กลูโคสเหนียว, กลูโคสแบะแซ, แบะแซน้ำ, แบะแซเหลว, แบะแซผง, สารให้ความหวาน, สวีทเทนเนอร์, สวีทเทนนิ่งเอเจ้น, Glucose Syrup, Liquid Glucose, Glucose Solution, Glucose G40S, Syrup G40S, Sweetener, Sweetening Agent


รายละเอียดทั่วไปของผลิตภัณฑ์
แบะแซ หรือ กลูโคสไซรัป (Glucose Syrup) หรือ น้ำเชื่อมกลูโคส ผลิตมาจากแป้งมันสำปะหลัง ซึ่งจะมีน้ำตาลกลูโคสชนิดหนึ่ง เป็นผลิตภัณฑ์น้ำเชื่อม ที่มีลักษณะ เหนียว ใส หนืด มีทั้งชนิดใสและสีเหลืองน้ำตาลอ่อน นิยมใช้เพื่อช่วยให้น้ำตาลรัดตัวเร็วขึ้น ไม่ตกผลึกหรือมีลักษณะเนื้อเป็นทราย เหมือนน้ำตาลประเภทอื่นๆ ในต่างประเทศเราจะพบว่ามี Corn Syrup ซึ่งเป็นแบะแซอีกชนิดหนึ่ง เป็นน้ำตาลที่ได้จากการเปลี่ยนแป้งข้าวโพดให้เป็นน้ำตาล ซึ่งเป็นแหล่งสารให้ความหวานราคาถูก เพื่อใช้ทดแทนน้ำตาลเช่นเดียวกัน
แบะแซ เป็นสารให้ความหวาน ที่นิยมใช้ให้ความหวานแทนน้ำตาล นิยมใช้กันทั้งในอุตสาหกรรมอาหาร ผลิตภัณฑ์อาหารแปรรูป ขนมหวาน น้ำหวาน ลูกกวาด ลูกอม รวมทั้งอุตสาหกรรมยาอีกด้วย แบะแซเป็นสารให้ความหวาน ที่ได้มาจากการย่อยแป้งมันสำปะหลัง หรือแป้งข้าวโพด โดยส่วนใหญ่จะใช้เพื่อทดแทนน้ำตาล หรือทำให้น้ำตาลเกิดการรัดตัวเร็วขึ้น มักใช้ประโยชน์ในอุตสาหกรรมอาหาร และการผลิตของหวานเป็นส่วนใหญ่ แบะแซยังช่วยให้น้ำตาลรัดตัวเร็วขึ้น แก้ปัญหาการตกทรายหรือน้ำตาลตกผลึกได้เป็นอย่างดี นิยมนำมาทำกระยาสารท ทำน้ำราดข้าวหมูแดง หรือเพิ่มความเหนียวข้นให้กับน้ำจิ้ม น้ำปรุง น้ำหวาน เป็นต้น


ความแตกต่างระหว่าง แบะแซ และ น้ำเชื่อม
แบะแซเกิดจากการย่อยแป้งจนกลายเป็นน้ำตาล กลายเป็นผลิตภัณฑ์ให้ความหวานที่เหนียวหนืด แต่น้ำเชื่อมนั้นเกิดจากการละลายน้ำตาลกับน้ำเปล่า กระบวนการผลิตจึงมีความแตกต่างกันอย่างชัดเจน อีกทั้งน้ำเชื่อมยังให้ความหวานแหลม ซึ่งหวานมากกว่าแบะแซอีกด้วย หากวางแบะแซทิ้งไว้ ก็จะไม่ตกผลึกหรือเป็นทราย เหมือนกับน้ำเชื่อม


ประโยชน์และการนำแบะแซไปใช้งาน
แบะแซะ หรือ น้ำเชื่อมกลูโคส ใช้เป็นสารให้ความหวาน เช่นเดียวกับน้ำตาล ความหวาน ความใส และความหนืด (Viscosity) ของน้ำเชื่อมกลูโคส ขึ้นอยู่กับความบริสุทธิ์ ที่แสดงด้วยค่า Dextrose Equivalent หรือค่า DE น้ำเชื่อมกลูโคสที่มีค่า DE มาก จะมีปริมาณกลูโคสมาก จะมีรสหวานและใสมากขึ้น แต่ความหนืดจะลดน้อยลง


ข้อมูล ค่าสมมูลเด็กซ์โทรส (DE)
ค่าสมมูลเด็กซ์โทรส หรือ Dextrose Equivalent หรือ เรียกย่อว่า DE คือ ปริมาณร้อยละของน้ำตาลรีดิวซ์ (Reducing Sugar) คิดเป็นปริมาณน้ำตาลเด็กซ์โทรส (Dextrose) ที่มีอยู่ในคาร์โบไฮเดรตทั้งหมด ในอุตสาหกรรมอาหาร ใช้ค่า Dextrose Equivalent (DE) แสดงถึงระดับการย่อยแป้ง (Flour) หรือ สตาร์ช (Starch) ให้เป็นน้ำตาลกลูโคสหรือเด็กซ์โทรส โดยสตาร์ซ (Starch) มีค่า DE เท่ากับ 0 ขณะที่น้ำตาลกลูโคสมีค่า DE เท่ากับ 100 ตัวอย่างค่า DE ของคาร์โบไฮเดรตบางชนิด เช่น มอลโทเด็กซ์ทริน (Maltodextrin) มีค่า DE เท่ากับ 8, 10, 12, 20, 30 เป็นต้น ค่า Dextrose Equivalent ใช้เป็นข้อกำหนดคุณลักษณะของผลิตภัณฑ์ ที่ได้จากการย่อยแป้งให้มีโมเลกุลเล็กลง (Starch Hydrolysis) ซึ่งใช้เป็นสารให้ความหวาน (Sweetener) โดยจะไม่นิยมกำหนดค่าความหวาน (Relative Sweetness) แต่จะกำหนดเป็นค่า DE แทน ค่า DE ที่สูงกว่า แสดงว่าผลิตภัณฑ์นั้นมีความหวานมากกว่าค่า DE ที่ต่ำกว่า ค่า Dextrose Equivalent ของน้ำเชื่อมกลูโคส (Glucose Syrup) หมายถึง ปริมาณน้ำตาลเด็กซ์โทรส (Dextrose, ซึ่งคือ D-glucose) ที่มีอยู่ในน้ำเชื่อมกลูโคสทั้งหมด โดยน้ำหนักแห้ง หากสตาร์ช (Starch) ถูกไฮโดรไลซ์เป็นน้ำตาลกลูโคสมาก จะทำให้ได้น้ำเชื่อมกลูโคสที่มีค่า DE สูงมีความหวานมาก และมีความใสมากขึ้น

แบะแซ คือสารละลายของน้ำตาล จำพวก เด็กซ์โตรส มอลโตส กลูโตเด็กซ์ทริน ได้จากการย่อยแป้งด้วยเอนไซม์ ซึ่งแป้งเหล่านี้ได้มาจาก ข้าวโพด ข้าวสาลี มันฝรั่ง มันสำปะหลัง เป็นต้น โดยแบะแซ ในประเทศไทยนิยมทำมาจากมันสำปะหลัง แบะแซมีลักษณะ เหนียว ใส นิยมนำมาใช้ในการทำขนม ผลไม้กวน และอาหารอีกหลากหลายชนิด

กลูโคสไซรัป เป็นผลิตภัณฑ์ที่ได้จากการย่อยสลายแป้ง มีลักษณะเป็นของเหลว ใส เหนียว ข้น รสหวานเล็กน้อย ไม่มีสี ใช้เป็นส่วนประกอบในผลิตภัณฑ์อาหารหลากหลายชนิด เช่น ลูกกวาด ทอฟฟี่ต่าง ๆ ผลไม้กวน น้ำผลไม้ผง ไอศกรีม ครีมเทียม และเครื่องดื่มต่าง ๆ เป็นต้น น้ำเชื่อมกลูโคส (Glucose Syrup) อาจเรียกว่า กลูโคสไซรัป หรือ แบะแซ เป็นสารให้ความหวาน (Sweetener) ที่เป็น ของเหลว ใส และข้นหนืด


การผลิต น้ำเชื่อมกลูโคส
น้ำเชื่อมกลูโคส เป็นผลิตภัณฑ์ที่ได้จากการย่อยโมเลกุลของสตาร์ชให้เล็กลง (Starch Hydrolysis) การผลิตน้ำเชื่อมกลูโคส มีวัตถุดิบหลักคือ สตาร์ช (Starch) จากแป้ง เช่น แป้งข้าวโพด แป้งมันสำปะหลัง แป้งข้าวเจ้า นำมาผสมกับน้ำ แล้วทำให้สุก (Gelatinization) หลังจากนั้นน้ำแป้งสุกจะถูกย่อย (Hydrolysis) ด้วยกรดหรือเอนไซม์ (Enzyme) ที่ย่อยสตาร์ชได้ เช่น Amylase ทำให้สตาร์ชมีขนาดโมเลกุลเล็กลง กระบวนการทำให้สตาร์ชมีโมเลกุลเล็กลง เรียกว่า Starch Hydrolysis ได้เป็นน้ำเชื่อมกลูโคสที่เป็นของเหลว ใส หวาน ข้น หนืด มีส่วนประกอบเป็นน้ำตาลกลูโคส (Glucose) มอลโทส (Maltose) และโอลิโกแซ็กคาไรด์ (Oligosaccharide) ปัจจุบันนิยมผลิตกลูโคสไซรัป ด้วยการย่อยด้วยเอนไซม์ เนื่องจากให้ความบริสุทธ์ของกลูโคสมากกว่าการย่อยด้วยกรด


คุณสมบัติของ น้ำเชื่อมกลูโคส
น้ำเชื่อมกลูโคส ใช้เป็นสารให้ความหวาน เหมือนน้ำตาล ความหวาน ความใส และความหนืด (Viscosity) ของน้ำเชื่อมกลูโคส ขึ้นอยู่กับความบริสุทธิ์ ที่แสดงด้วยค่า Dextrose Equivalent หรือ DE น้ำเชื่อมกลูโคสที่มีค่า DE มาก จะมีปริมาณกลูโคสมาก จะมีรสหวานและใสมากขึ้น แต่ความหนืดน้อยลง


วัตถุประสงค์ การใช้น้ำเชื่อมกลูโคสในอาหาร
เพื่อให้ความหวาน (Sweetener) หรือเพิ่มความหวานให้อาหาร ป้องกันการตกผลึกของน้ำตาล ปรับปรุงเนื้อสัมผัส (Texture) และเป็นวัตถุดิบหลักของการผลิต น้ำเชื่อมฟรักโทส หรือ ฟรักโทสไซรัป (Fructose Syrup) ซึ่งมีความหวานมากกว่าน้ำเชื่อมกลูโคส


การใช้กลูโคสไซรัป ในผลิตภัณฑ์อาหาร
เครื่องดื่ม (Beverage)
ครีมเทียม (Non-Dairy Creamer)
น้ำอัดลม (Carbonated Beverage)
ขนมหวาน (Confectionery)
ลูกกวาด (Candy)
ไอศกรีม (Ice Cream)
แยม (Jam)
ผลไม้กวน (Preserved Fruit)
ซอส, น้ำจิ้ม (Sauce, Seasoning)
ยาแก้ไอ, ยาน้ำเชื่อม, ยาไซรัป (Syrup)
เป็นต้น





สารให้ความหวานในชีวิตประจำวัน
สารให้ความหวานที่เรารู้จักกันดี มักมาในรูปแบบ น้ำตาลทราย น้ำตาลปี๊บ และน้ำเชื่อม แต่ยังมีอีกหนึ่งผลิตภัณฑ์สารให้ความหวาน ที่มีการใช้งานอย่างกว้างขวางในอุตสาหกรรมอาหาร นั่นก็คือ “แบะแซ” ซึ่งเป็นสารให้ความหวานใกล้ตัว ที่หลายคนรู้จักและพบเห็นเป็นประจำในอาหาร หรือขนมที่เรารับประทานในชีวิตประจำวัน ชื่อของแบะแซ อาจจะคุ้นหูกับคนที่ชื่นชอบการทำอาหารหรือทำขนมมาบ้าง แต่คงมีอีกหลายคนที่ไม่รู้จักกับผลิตภัณฑ์ให้ความหวานอย่างแบะแซ ว่าแท้จริงแล้ว แบะแซคืออะไร มีประโยชน์หรือคุณสมบัติอย่างไร และนิยมนำไปใช้ทำอะไร


แบะแซ คืออะไร
แบะแซ หรืออีกหนึ่งชื่อเรียกคือ น้ำเชื่อมกลูโคส หรือ กลูโคสไซรัป (Glucose Syrup) หรือกลูโคสก้อน เป็นสารชีวิโมเลกุล ที่ได้มาจากการย่อยแป้งมันสำปะหลัง จะมีลักษณะเหนียวใส หนืด มีทั้งแบบใสและสีเหลืองน้ำตาล ส่วนใหญ่จะใช้เพื่อช่วยทำให้น้ำตาลรัดตัวเร็วขึ้น แก้ปัญหาน้ำตาลตกผลึก หรือเป็นทราย


ประเภทของ แบะแซ

แบะแซน้ำ : มักจะใช้ในการทำอาหารหรือเป็นส่วนผสมในอาหารทั่วไป เช่น น้ำราดข้าวหมูแดง, น้ำจิ้ม, ซอสเคลือบไก่ย่างเกาหลี, ช็อคโกแลต, ไอศกรีม แบะแซช่วยทำให้ไอศกรีมละลายช้าลง, กระยาสารท, ขนมถั่วตัด และ ขนมหนวดมังกร เป็นต้น

แบะแซผง : นิยมใช้ในผลิตภัณฑ์อาหารแปรรูป เช่น ลูกอม, ขนมหวาน, ลูกกวาด รวมทั้ง อุตสาหกรรมยาและช่วยเคลือบเงาผลิตภัณฑ์อาหารได้อีกด้วย “แบะแซผง” เป็นการแปรรูปผลิตภัณฑ์ Glucose Syrup ใช้ประกอบการเคลือบเงาผลิตภัณฑ์ เช่นขนมเม็ดสีของเด็ก ๆ ลูกอมต่าง ๆ เพิ่มเนื้อสัมผัส หรือปรับปรุงลักษณะของผลิตภัณฑ์ แต่เนื่องจากแบะแซผง ได้ผ่านกระบวนการทำให้แห้งด้วยระบบ “สเปรย์ดราย” ทำให้สามารถเก็บรักษาได้ยาวนานขึ้น เมื่อเก็บรักษาในภาชนะปิดผนึก ที่อุณหภูมิห้อง และยังสะดวกต่อการนำไปใช้งานในลักษณะผสมแห้ง หรือดรายมิกซ์ (Dry Mix) อีกทั้งยังสามารถปรับค่า Brix ได้ตามสัดส่วนการละลายในน้ำอุ่น จึงเป็นผลิตภัณฑ์ที่ตอบสนองต่อผู้ใช้งานในอุตสาหกรรมอาหาร ได้อย่างมีประสิทธิภาพ โรงงานอุตสาหกรรมที่ทันสมัยจึงนิยมใช้ แบะแซผง หรือ กลูโคสผง กันอย่างแพร่หลายมากขึ้นในปัจจุบัน


แบะแซ และ น้ำเชื่อม แตกต่างกันอย่างไร
แบะแซ เป็นสารชีวโมเลกุล ที่ได้มาจากการย่อยแป้งมันสำปะหลัง เป็นผลิตภัณฑ์ให้ความหวานที่เหนียวหนืด แต่สำหรับน้ำเชื่อมนั้น เกิดจากการละลายน้ำตาลกับน้ำเปล่า ซึ่งกระบวนการผลิตแบะแซและน้ำเชื่อมก็แตกต่างกัน อีกทั้งน้ำเชื่อม ยังให้ความหวานมากกว่าแบะแซอีกด้วย ที่สำคัญ หากวางแบะแซทิ้งไว้ก็จะไม่ตกผลึกหรือเป็นทราย เหมือนกับน้ำเชื่อมนั่นเอง


คุณสมบัติในการใช้งานของแบะแซ
แบะแซ ผลิตมาจากแป้งมันสำปะหลัง มีลักษณะเหนียวใส มีความข้นหนืด และความหวานต่ำ สามารถใช้แบะแซเป็นส่วนผสมในอาหารแทนการใช้น้ำตาลได้เป็นย่างดี ส่วนมากจะใช้ในอุตสาหกรรมอาหาร ที่ต้องการความหวาน เพื่อช่วยในเรื่องลดเวลาในกระบวนการผลิต เช่น การใช้แบะแซร่วมกับน้ำตาล จะช่วยให้น้ำตาลรัดตัวเร็วขึ้น ตัวอย่างเช่น เวลากวนไส้ขนมเปี๊ยะ แบะแซจะช่วยทำให้ไส้ขนมเกาะตัว ทำให้ปั้นขนมง่ายขึ้นนั่นเอง และยังมีความหนืดคงที่ ไม่คืนตัว ด้วยคุณสมบัติข้างต้น ทำให้แบะแซเป็นที่นิยม นำมาผสมเพื่อกวนไส้ขนม, ลูกชุบ, ขนมเปี๊ยะ จะช่วยให้ไส้ขนมเกาะตัวกัน เวลาปั้นไส้ สามารถปั้นได้ง่ายขึ้นนั่นเอง


ประโยชน์ของแบะแซ
แบะแซ เป็นสารให้ความหวาน ที่แปรรูปมาจากแป้งมันสำปะหลัง ส่วนใหญ่จะใช้แทนน้ำตาล หรือทำให้น้ำตาลเกิดการรัดตัวเร็วขึ้น มักจะใช้ในการทำอาหารหรือขนมหวานเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งในชีวิตประจำวันเรา สามารถพบเห็นการนำแบะแซไปประกอบอาหารหรือทำขนมได้โดยทั่วไป เพราะนิยมใช้กันอย่างแพร่หลาย โดยส่วนใหญ่จะนิยมใช้ทำเป็นกระยาสารท, ลูกอม, น้ำจิ้ม, ซอส, ไส้ขนม, น้ำราดข้าวหมูแดง เป็นต้น อาหารเหล่านี้ก็ล้วนแล้วแต่มีส่วนผสมของแบะแซอยู่ นอกจากนี้ยังสามารถดัดแปลง นำมาใช้เคลือบอาหารเพื่อทำให้ดูขึ้นเงา น่ารับประทานยิ่งขึ้นอีกด้วย ผลิตภัณฑ์แบะแซ จึงเป็นอีกหนึ่งทางเลือก เป็นตัวช่วยเพิ่มความความอร่อยของอาหารมากยิ่งขึ้น โดยผลิตภัณฑ์แบะแซ ของไทยโพลี แปรรูปมาจากแป้งมันสำปะหลัง ให้ความหวานประมาณ 70% ของน้ำตาลทราย นิยมใช้เป็นส่วนผสมในการกวนไส้ขนม เช่น ถั่วกวนในขนมเปี๊ยะ จะช่วยให้ปั้นไส้ง่ายขึ้น และอาหารประเภทน้ำราดข้าวหมูแดง, กระยาสารท, ซอสเคลือบไก่ย่างเกาหลี, ซอสเคลือบเป็ดย่าง ก็ใช้เป็นสารให้ความหวานแทนน้ำตาล นอกจากจะสามารถนำแบะแซไปทำของหวาน หรืออาหารต่าง ๆ แล้ว ยังสามารถนำ แบะแซ ไทยโพลี ไปใช้เป็นส่วนผสมในการทำนมหนืด สำหรับเครื่องดื่มชนิดต่าง ๆ หรือใช้เป็นส่วนผสมในการเคลือบ ทำให้อาหารหรือขนมหวานของเราเงางาม เช่น กรอบเค็ม ครองแครง เป็นต้น แบะแซ มีหลายเกรด หลายคุณสมบัติ หลายคุณภาพด้วยกัน โดยแบะแซในประเทศไทย ส่วนใหญ่นิยมทำมาจากมันสำปะหลัง ซึ่งผลิตภัณฑ์ แบะแซ ไทยโพลี แปรรูปมาจากแป้งมันสำปะหลังคุณภาพดีเยี่ยม ให้ความหวานประมาณ 70% ของน้ำตาลทราย เพื่อเป็นทางเลือกใหม่ในการประหยัดค่าใช้จ่าย และลดเวลาในการประกอบอาหารที่คุณชื่นชอบ และเพิ่มความหวานให้อาหารมีรสชาติชวนรับประทานมากยิ่งขึ้น